anu ang alamat ng bohol

5 ANSWERS

1. Guest8602
   

   ,anu pu ung kwento???? kaylangan ku pu pls..

   Report (0) (2)  |   12 years, 8 month(s) ago  

2. Guest2644
   

   pls...

   Report (0) (2)  |   12 years, 8 month(s) ago  

3. Guest9557
   

   uiii?tlong namn oiii kailangan me lang ngaun?.,
   search nio nlang ako sa facebook emerlyn espanola.

   Report (0) (2)  |   12 years, 8 month(s) ago  

4. Guest5892
   

   ANG PINAGMULAN NG BOHOL (Alamat/Boholanos)
   “Myth of Bohol”
   Salin ni Patrocinio V. Villafuerte
   Ang mga tao noon ay naninirahan sa kabila ng ulap. Isang araw, ang kaisa-isang
   anak na babae ng datu ay nagkasakit. Hindi mapalagay ang datu.
   “Tanod, may sakit ang anak ko. Humayo ka, papuntahin mo rito ang manggagamot.
   Ngayon din!”
   “Ngayon din po, Mahal na Datu!”
   Nang dumating ang matandang manggagamot at ang tanod sa tahanan ng Datu. . .
   “Magagawa ng matandang lalaki ang anuman na makagagaling sa kanya!” ang sabi
   ng datu.
   Sinuring mabuti ng matandang manggagamot ang maysakit. Pagkatapos ng
   pagsusuri, nag-usap ang manggagamot at ang Datu sa labas ng kubo. . Tumawag ng
   pulong noon din ang datu. . .
   “Mga kalalakihang nasasakupan ng aking barangay. Makinig kayo sa akin. Maysakit
   ang aking anak na babae at ang tanging hinihiling ko ay ang inyong tulong. Sundin ninyong
   lahat ang mga tagubilin ng manggagamot. . . . upang magbalik ang dating lakas ng aking
   anak.”
   “Mga lalaki, dalhin ninyo ang maysakit sa malaking puno ng balite. Hukayin ninyo
   ang lupang nakapaligid sa mga ugat, ang utos ng manggagamot.
   “Gagawin naman ang iyong ipinag-uutos alang-alang sa pagmamahal namain sa
   datu at sa kaniyang kaisa-isang anak na babae!”
   Nagsimulang kumilos ang mga tauhan ng datu. Pinuntahan nila ang lugar na
   kinatatayuan ng puno ng balite. Ang maysakit na anak ng datu ay isinakay sa duyan.
   Hinukay ng ilang lalaki ang lupa sa paligid ng mga ugat ng puno ng balite. Nang ito’y
   matapos.
   “Dalhin ang maysakit sa kanal! Ang tanging makagagaling sa kanya ay ang mga
   ugat ng malaking puno ng balite.” Buong ingat na inilagay sa kanal ang maysakit.
   Ngunit sa di-inaasahang pangyayari, bumuka ang lupa. . .
   “Ooooops, Aaaa. Ama ko, tulungan ninyo ako Ama. . .”
   At babae’y tuluyang nahulog sa hukay ng ulap.
   “O, Diyos ko. Ang aking anak. Ibalik ninyo siya sa akin. . . O, hindi! Ang aking
   anak!”
   “Huli na ang lahat, Datu. Siya’y patay na.!”
   Sa ilalim ng ulap ay may malaking daluyan ng tubig. Gumulong sa hangin ang
   maysakit bago tuluyang bumagsak ang kanyang katawan sa malaking daluyan ng tubig.
   Nakita ng dalawang bibe ang pagkahulog ng babae.
   “Isplas! Wasss! Isplas!
   Nagmamadaling lumangoy ang dalawang bibe at mabilis na bumagsak sa likod nila
   ang katawan ng babae. Sa kanilang mga likod namahinga ang may sakit.
   “Kwak, kwak, kwak, kwak!”
   At isang pulong ang idinaos.
   ”Ang babaeng kababagsak lamang mula sa ulap ay labis na nangangailangan ng
   tulong. Kailangang tulungan natin siya.”
   “Oo, dapat tayong gumawa ng bahay para sa kanya.”
   “Lumundag ka, palaka, at dalhin mo ang dumi ng puno sa ibaba,” ang utos ng
   pagong.
   Sumunod ang palaka ngunit hindi siya nagtagumpay. Inutusan naman ng malaking
   pagong ang daga. Siya ma’y sumunod ngunit nabigo.
   Hanggang sa. . .
   “Susubukin ko, ang kusang-loob na sabi ng malaking palaka.
   Sa pagkakataong ito, ang lahat ng hayop ay nagsigawan at naghalakhakan, maliban
   sa malaking pagong.
   “Natitiyak naming hindi mo iyon magagawa. He-he-he! Ha-ha-ha.”
   “Subukin mo, baka ikaw ang mapalad.”
   Huminga nang malalim ang matandang palaka at nanaog. . . nanaog. . Sa wakas,
   ang samyo ng hangin ay dumating at sumunod ang matandang palaka. Sa kanyang bibig,
   nagdala siya ng ilang butil ng buhangin na kanyang isinabog sa paligid malaking pagong. At
   isang pulo ang lumitaw. Ito ang naging pulo ng Bohol. (Kung susuriin ang likod ng pagong,
   mapapansin ang pagkakatulad nito sa hugis at anyo ng Bohol). At dito nanirahan ang
   babae. Nanlamig ang babae kayat muling nagdaos ng pulong. . .
   “Kailangang gumawa tayo ng paraan para siya mainitan.
   “Kung makaaakyat ako sa ulap, makukuha ko ang kidlat at makagagawa ako ng
   liwanag, “ang sabi ng maliit na pagong.
   “Gawin mo ang iyong magagawa. Marahil ay magiging mapalad ka.
   Isang araw, nang hindi pa gaanong dumidilim, uminog ang ulap at tinangay ang
   pagong nang papaitaas.
   “Uww-ssss ! Brahos !”
   Mula sa ulap, kumuha siya ng kidlat. . .
   “Brissk ! Bruumm ! Swissss !”
   Nabuo ang araw at ang buwan na nagbigay ng liwanag at init sa babae. Mula noon,
   naninirahan ang babae sa piling ng matandang lalaking nakita niya sa pulo. At nanganak
   siya ng kambal. Sa kanilang paglaki, ang isa’y naging mabuti at ang isa’y naging masama.
   “Ihahanda ko ang Bohol sa pagdating ng mga tao.”
   Ang mabuting anak ay gumawa ng mga kapatagan, mga kagubatan, mga ilog at
   maraming hayop. Lumikha rin siya ng mga isdang walang kaliskis. Ngunit ang ilan sa mga
   ito’y sinira ng masamang anak. Tinakpan niya ng makakapal na kaliskis ang mga isda
   kaya’t mahirap kaliskisan ang mga ito
   “Ano ang ginawa mo?”
   “Walang halaga lahat ‘yan.”
   “Walang halaga?”
   “Bakit mo pinahihirapan ang iyong sarili sa paggawa rito? Hangal ka!”
   “Inihahanda ko ang lugar na ito para sa pagdating ng mga tao.”
   “Dito, dito’y wala tayong kinabukasan. Samantalang sa ibang lugar ay hindi ka
   kailangang gumawa. Isa kang baliw ! »
   Kaya’t naglakbay sa kaunlaran ang masamang anak. Dito siya namatay.
   Samantalang ang mabuting anak ay nagpatuloy ng pagpapaunlad ng Bohol at inalis ang
   mga masasamang ispiritung dala ng kanyang kapatid. Hinulma ang mabuting anak ang
   mga Boholano sa pamamagitan ng pagkuha ang dalawang lupa sa daigdig at hinugis ang
   mga ito ng katulad ng tao. Dinuran niya ang mga ito. Sila’y nabuhay.
   “Ngayong kayo’y naging lalaki at babae, iniiwan ko sa inyo ang mga magagandang
   katangiang ito: kasipagan, mabuting pakikitungo, katapatang kabutihang-loob, at
   mapagmahal sa kapayapaan.”
   Ikinasal ang dalawa at nagsama. Isang araw, kinausap sila ng mabuting anak.
   “Narito ang iba’t ibang uri ng buto. Ibig kong itanim ninyo ang mga butong ito para
   kayo matulungan. Gawin ninyong laging sariwa at magandang tirahan ang lugar na ito.”
   Nang malaunan, ang mabuting anak ay lumikha ng igat at ahas katulad ng isda sa
   ilog. Lumikha rin siya ng malaking alimango.
   “Humayo kayo, dakilang igat at dakilang alimango saan mang lugar na ibig ninyong
   pumunta.”
   Sinipit ng malaking alimango ang malaking igat. Nagkislutan ang dalawa at ang
   kanilang paggalaw ang lumikha ng lindol.
   Ito ang dahilan kung bakit maraming alimango sa Bohol, maging sa lupa o sa dagat,
   at ang igat na kaunaunahang nilikha ng mabuting anak. Gustong-gusto kainin ito ng mga
   Boholanos. Hindi sila kumakain ng palaka dahil iginagalang nila ang mga ito. Hindi rin nila
   kinakain ang mga pagong katulad ng ibang mga Bisaya kahit maaaring ihain ang mga ito sa
   handaan.

   Report (5) (2)  |   12 years, 8 month(s) ago  

5. Guest2444
   

   salamat sa alamat!!!!!!!!!!!!

   Report (0) (1)  |   12 years, 8 month(s) ago